Εν ελληνική αποικία, 200 π.Χ. [ Κ.Π.Καβάφης ]

Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ΄ευχήν

στην Αποικία
δεν΄μεν΄ η ελαχίστη αμφιβολία,
και μ' όλο που οπωσούν τραβούμ'
εμπpός,
ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι
να έφθασε ο καιρός
να φέρουμε Πολιτικό Αναμορφωτή.


Όμως το πρόσκομμα κ' η δυσκολία
είναι που κάμνουνε μια ιστορία
μεγάλη κάθε πράγμα οι Αναμορφωταί
αυτοί.
(Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ
δεν τους χρειάζονταν κανείς).
Για κάθε τι,
για το παραμικρό ρωτούνε κ΄εξετάζουν,
κ' ευθύς στον νου τους ριζικές
μεταρρυθμίσεις βάζουν,
με την απαίτησι να εκτελεσθούν
άνευ αναβολής.


Εχουνε και μια κλίσι στες θυσίες.
Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη
η κατοχή σας είν΄επισφαλής,
ή, τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν
τες Αποπικίες.
Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,
κι από την άλληνα την συναφή,
κι από την τρίτη τούτην,
ως συνέπεια φυσική
είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τι να γίνει,
σας δημιουργούν μια επιβλεβή ευθύνη.


Κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε,
βρίσκουν και βρίσκουν περιττά,
και να παυθούν ζητούνε
πράγματα που όμως Δύσκολα
τα καταργεί κανείς.


Κι όταν με το καλό τελειώσουνε
την εργασία,
κι ορίσαντες και περικόψαντετο παν λεπτομερώς,
απέλθουν, παίρνοντας και την δίκαια
μισθοδοσία,
να δούμε τι απόμένει πια,
μετά τόση δεινότητα χειρουργική.


Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.
Να μη βιαζόμεθα
ειν΄επικίνδυνον πράγμα η βία.
Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.
Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και
δυστυχώς, η Αποικία.
Όμως υπάρχει τι το ανθρώπινον
χωρίς ατέλεια ;

Και τέλος πάντων, να τραβούμ΄ εμπρός.


Κ.Π.Καβάφης.

Εν ελληνική αποικία, 200π.Χ. [ Κ.Π.Καβάφης ]

Ότι τα πράγματα δεν βαίνουν κατ΄ευχήν

στην Αποικία
δεν΄μεν΄ η ελαχίστη αμφιβολία,
και μ' όλο που οπωσούν τραβούμ'
εμπpός,
ίσως, καθώς νομίζουν ουκ ολίγοι
να έφθασε ο καιρός
να φέρουμε Πολιτικό Αναμορφωτή.


Όμως το πρόσκομμα κ' η δυσκολία
είναι που κάμνουνε μια ιστορία
μεγάλη κάθε πράγμα οι Αναμορφωταί
αυτοί.
(Ευτύχημα θα ήταν αν ποτέ
δεν τους χρειάζονταν κανείς).
Για κάθε τι,
για το παραμικρό ρωτούνε κ΄εξετάζουν,
κ' ευθύς στον νου τους ριζικές
μεταρρυθμίσεις βάζουν,
με την απαίτησι να εκτελεσθούν
άνευ αναβολής.


'Εχουνε και μια κλίσι στες θυσίες.
Παραιτηθείτε από την κτήσιν σας εκείνη
η κατοχή σας είν΄επισφαλής,
ή, τέτοιες κτήσεις ακριβώς βλάπτουν
τες Αποπικίες.
Παραιτηθείτε από την πρόσοδον αυτή,
κι από την άλληνα την συναφή,
κι από την τρίτη τούτην,
ως συνέπεια φυσική
είναι μεν ουσιώδεις, αλλά τι να γίνει,
σας δημιουργούν μια επιβλεβή ευθύνη.


Κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε,
βρίσκουν και βρίσκουν περιττά,
και να παυθούν ζητούνε
πράγματα που όμως Δύσκολα
τα καταργεί κανείς.


Κι όταν με το καλό τελειώσουνε
την εργασία,
κι ορίσαντες και περικόψαντετο παν λεπτομερώς,
απέλθουν, παίρνοντας και την δίκαια
μισθοδοσία,
να δούμε τι απόμένει πια,
μετά τόση δεινότητα χειρουργική.


Ίσως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός.
Να μη βιαζόμεθα
ειν΄επικίνδυνον πράγμα η βία.
Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια.
Έχει άτοπα πολλά, βεβαίως και
δυστυχώς, η Αποικία.
Όμως υπάρχει τι το ανθρώπινον
χωρίς ατέλεια ;

Και τέλος πάντων, να τραβούμ΄ εμπρός.


Κ.Π.Καβάφης.

Μιλούν για τη νέα γενιά.

Μιλούν για τη νέα γενιά.


Σα να μιλούν για τις τραπεζικές τους καταθέσεις.
Με τα σαγόνια του γέλιου τους καταβροχθίζουν το μέλλον.

Μιλούν
Οι χορτάτοι
Για τη γενιά των πεινασμένων.
Οι φαρισαίοι
Για τη νέα γενιά των εσταυρωμένων.
Οι κληρονόμοι
Για τη νέα γενιά των άκληρων.

Μιλούν
Οι εκπορνευμένοι
Για τη νέα γενιά των αξιών.
Οι βολεμένοι
Για τη νέα γενιά των απελπισμένων.
Οι εξουσιομανείς
Για τη νέα γενιά των καταπιεσμένων.

Μιλούν
Οι κεφαλαιούχοι
Για τη νέα γενιά των ανέργων.
Οι πορφυρογέννητοι
Για τη νέα γενιά των ανέστιων.
Οι νταβατζήδες
Για τη νέα γενιά της άρνησης.


Σκασμός !

Η νέα γενιά είναι,
Ήδη,
Στην πύλη...

Αποφασισμένη, ετοιμοπόλεμη.


Ελευθέριος Ξάνθος [ Από την ποιητική συλλογή ''Και ξανάζησα...'']