326 ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ
ΥΠΕΡΑΜΥΝΟΝΤΑΙ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
ΜΕ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΟΜΠΑΜΑ
Προς τον αξιότιμο
Barack Obama
Πρόεδρο των Η.Π.Α.,
Λευκό Οίκο, 1600 Λεωφόρος Πενσυλβανίας
Ουάσινγκτον, DC 20500
Αγαπητέ Πρόεδρε Obama,
Οι υπογράφοντες πανεπιστημιακοί Καθηγητές σε τομείς της Ελληνικής και Ρωμαϊκής αρχαιότητας, ζητούμε με σεβασμό την παρέμβασή σας, για να ξεκαθαρίσουν διάφορα ιστορικά ερείπια, που έχουν εναπομείνει στη νοτιοανατολική Ευρώπη, από προηγούμενες αμερικανικές κυβερνήσεις.
Την 4η Νοεμβρίου 2004, δύο ημέρες μετά την επανεκλογή του Προέδρου George W. Bush, η Κυβέρνηση του ανεγνώρισε μονομερώς τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Η ενέργεια αυτή, όχι μόνο ακύρωσε γεωγραφικά και ιστορικά γεγονότα, αλλά παράλληλα προκάλεσε μια επικίνδυνη επιδημία ιστορικού ρεβιζιονισμού, της οποίας το πλέον εμφανές σύμπτωμα είναι η κατάχρηση από την Κυβέρνηση των Σκοπίων του πλέον διασήμου από όλους τους Μακεδόνες, του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Πιστεύουμε ότι αυτή η ανοησία έχει πάει πολύ μακριά και οι Η.Π.Α. δεν έχουν δουλειά να υποστηρίζουν την ανατροπή της ιστορίας.
(η στοιχειοθέτηση αυτών των γεγονότων, τα οποία εδώ σημειώνονται με έντονη γραφή, ευρίσκεται στην ιστοσελίδα
http://macedonia-evidence.org/documentation.html).
Η υπό συζήτηση χώρα, με την σύγχρονη πρωτεύουσα της, τα Σκόπια, στην αρχαιότητα ονομαζόταν Παιονία. Τα βουνά Βαρνούς και Όρβηλος, τα οποία είναι σήμερα τα βόρεια όρια της Ελλάδος, αποτελούν ένα φυσικό σύνορο, το οποίο διαχώριζε και διαχωρίζει την Μακεδονία από το βόρειο γείτονά της. Η μόνη πραγματική σύνδεση είναι κατά μήκος του ποταμού Αξιού/ Βαρδάρη, αν και ακόμη αυτή η κοιλάδα, δεν αποτελεί γραμμή επικοινωνίας, διότι διακόπτεται από φαράγγια.
Παρά το ότι είναι αληθινό πως οι Παίονες κατακτήθηκαν περί το 358 π.Χ. από τον Φίλιππο τον II, πατέρα του Αλεξάνδρου, οι Παίονες δεν ήσαν Μακεδόνες, και δεν ζούσαν στην Μακεδονία. Παρομοίως, π.Χ. οι Αιγύπτιοι, οι οποίοι κατακτήθηκαν από τον Αλέξανδρο, διοικήθηκαν από τους Μακεδόνες, στους οποίους περιλαμβάνεται και η περίφημη Κλεοπάτρα, αλλά ποτέ δεν ήσαν οι Αιγύπτιοι Μακεδόνες, και ποτέ η Αίγυπτος δεν ονομαζόταν Μακεδονία.
Η Μακεδονία και οι Έλληνες Μακεδόνες είναι τουλάχιστον εδώ και 2.500 έτη, εκεί που ευρίσκεται και η σημερινή Ελληνική επαρχία της Μακεδονίας. Η ίδια ακριβώς σχέση ισχύει για την Αττική και τους Αθηναίους Έλληνες, το Άργος και τους Αργείους Έλληνες, την Κόρινθο και τους Κορινθίους Έλληνες κτλ.
Δεν καταλαβαίνουμε πως οι σημερινοί κάτοικοι της Παιονίας, που ομιλούν σλαβικά, γλώσσα που εισήχθη στα Βαλκάνια περίπου μια χιλιετία μετά το θάνατο του Αλεξάνδρου, μπορούν να τον παρουσιάζουν ως εθνικό τους ήρωα. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν καθ’ ολοκληρία και αναμφισβήτητα Έλληνας. Ο προ – προπάππος του Αλέξανδρος I, είχε πάρει μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες, στους οποίους η συμμετοχή περιοριζόταν αποκλειστικά και μόνο σε Έλληνες.
Ακόμη και πριν από τον Αλέξανδρο I, οι Μακεδόνες έλκυαν την καταγωγή των από το Άργος, και πολλοί Μακεδόνες Βασιλιάδες χρησιμοποίησαν σε νομίσματα τους την κεφαλή του Ηρακλή, που αποτελούσε την πεμπτουσία του Έλληνα Ήρωα.
Ο Ευριπίδης, που πέθανε και ενταφιάσθηκε στη Μακεδονία, έγραψε στην ελληνική γλώσσα το έργο του «Αρχέλαος», προς τιμή του θείου του Αλεξάνδρου. Ευρισκόμενος ο Ευριπίδης στη Μακεδονία, έγραψε και το έργο του «Βάκχες», επίσης στην ελληνική γλώσσα. Προφανώς, το Μακεδονικό ακροατήριο καταλάβαινε διαβάζοντας τη γλώσσα στην οποία είχε γράψει ο Ευριπίδης, και καταλάβαινε επίσης αυτή τη γλώσσα όταν την άκουγε.
Ο πατέρας του Αλεξάνδρου Φίλιππος, κέρδισε νίκες σε ιππικά αγωνίσματα στην Ολυμπία κα τους Δελφούς, σε δύο από τα πλέον ελληνικά ιερά από όλα τα ιερά της αρχαίας Ελλάδας, στους αγώνες των οποίων μόνον Έλληνες είχαν δικαίωμα συμμετοχής. Με άλλα λόγια, ο πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου και οι πρόγονοί του ήσαν Έλληνες 100%. Ελληνική ήταν η γλώσσα που χρησιμοποιούσε ο Δημοσθένης και η Αθηναϊκή αντιπροσωπεία, η οποία επεσκέφθη τον Φίλιππο το 346 π.Χ..
Ο Αριστοτέλης, ένας ακόμη Έλληνας από τη Βόρεια Ελλάδα, εφοίτησε για 20 περίπου χρόνια στην Ακαδημία του Πλάτωνα. Ο Αριστοτέλης επιστρέφοντας στη Μακεδονία, έγινε δάσκαλος του Αλεξάνδρου III. Στα μαθήματά τους χρησιμοποιούσαν την Ελληνική Γλώσσα, όπως μπορούμε και σήμερα ακόμη να διαπιστώσουμε κοντά στη Νάουσα, πόλη της Μακεδονίας.
Ο Αλέξανδρος είχε μαζί του σε όλες τις εκστρατείες του, την Ιλιάδα του Ομήρου, που είχε εκδώσει ο Αριστοτέλης. Επίσης ο Αλέξανδρος διέδωσε την Ελληνική Γλώσσα και τον Ελληνικό Πολιτισμό σε όλη του την Αυτοκρατορία, εγκαθιδρύοντας πόλεις και κέντρα σπουδών. Έτσι συναφείς επιγραφές που αφορούν σε τέτοια, τυπικά Ελληνικά Ιδρύματα και Γυμνάσια, ανακαλύπτονται σήμερα ακόμη και μέχρι το μακρινό Αφγανιστάν. Όλες αυτές οι επιγραφές είναι γραμμένες στην Ελληνική Γλώσσα.
Μετά τα προαναφερόμενα προκύπτουν ερωτήσεις όπως: Γιατί η Ελληνική ήταν κοινή γλώσσα σε όλη την Αυτοκρατορία του Αλεξάνδρου, εάν αυτός ήταν «Μακεδόνας» και όχι Έλληνας;
Γιατί η Καινή Διαθήκη, για παράδειγμα, εγράφη στην Ελληνική Γλώσσα;
Οι απαντήσεις είναι ξεκάθαρες.
Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Έλληνας και όχι Σλάβος. Οι Σλάβοι και η γλώσσα τους, που εμφανίσθηκαν 1.000 χρόνια αργότερα, δεν είχαν τίποτε το κοινό με τον Αλέξανδρο ή την πατρίδα του. Αυτή η διαπίστωση μας επιστρέφει στη γεωγραφική περιοχή, που κατά την αρχαιότητα ήταν γνωστή ως Παιονία.
Γιατί οι σημερινοί κάτοικοι αυτής της περιοχής ονομάζουν τους εαυτούς τους Μακεδόνες και τη χώρα τους Μακεδονία;
Γιατί υποκλέπτουν μια πλήρως Ελληνική προσωπικότητα και την αναγορεύουν σε εθνικό τους Ήρωα;
Οι αρχαίοι Παίονες, είναι πιθανόν να ήσαν ή να μην ήσαν Έλληνες, αλλά εξελληνίσθηκαν και δεν ήσαν ποτέ Σλάβοι. Επίσης δεν ήσαν Μακεδόνες. Η αρχαία Παιονία, ήταν μέρος της Μακεδονικής Αυτοκρατορίας, όπως επίσης ήσαν η Ιωνία, η Συρία, η Παλαιστίνη, η Αίγυπτος, η Μεσοποταμία, η Βαβυλωνία, η Βακτριανή και πολλές άλλες περιοχές. Μπορεί οι προαναφερόμενοι τόποι να έγιναν προσωρινά «Μακεδονικοί», αλλά κανένας από αυτούς δεν αποτέλεσε τη «Μακεδονία». Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η κλοπή του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου, από μια χώρα που ποτέ δεν υπήρξε Μακεδονία.
Οι παραδόσεις της αρχαίας Παιονίας, μπορούν να γίνουν αποδεκτές από τους σημερινούς της κατοίκους με σημαντική κατανόηση. Δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η επέκταση της γεωγραφικής ονομασίας «Μακεδονία», στη Νότια Γιουγκοσλαβία. Ακόμη και στα τέλη του 19ου αιώνα, αυτή η κατάχρηση δείχνει αρρωστημένες εδαφικές διεκδικήσεις.
Τα ίδια κίνητρα διαφαίνονται και σε σχολικούς χάρτες στη Σλαβική Γλώσσα, που δείχνουν την ψευδο-μεγάλη Μακεδονία να εκτείνεται από τα Σκόπια μέχρι και τον Όλυμπο. Οι ίδιοι χάρτες και διεκδικήσεις εμφανίζονται σε ημερολόγια, τραπεζικά χαρτονομίσματα, αυτοκόλλητα κλπ., τα οποία κυκλοφορούν από το 1991, που η περιοχή αποσχίσθηκε και ανεξαρτητοποιήθηκε από την Γιουγκοσλαβία.
Γιατί μια χώρα περίκλειστη από στεριές απετόλμησε αυτή την ιστορική ανοησία;
Γιατί αναιδέστατα εμπαίζει και προκαλεί τον γείτονά της;
Όπως και να χαρακτηρισθεί η προαναφερόμενη συμπεριφορά, δεν αποτελεί προφανώς ιστορική αλήθεια και δεν συμβάλλει στην σταθερότητα των Βαλκανίων. Είναι λυπηρό οι Η.Π.Α. να υποκινούν και υποβοηθούν αυτή τη συμπεριφορά.
Απευθυνόμαστε σε σας κ. Πρόεδρε, προκειμένου, όπως σεις κρίνετε ενδεδειγμένο, να βοηθήσετε την κυβέρνηση των Σκοπίων να αντιληφθεί ότι δε μπορεί να δημιουργήσει μια εθνική ταυτότητα σε βάρος της ιστορικής αλήθειας.
Η κοινή διεθνής μας κοινωνία, δεν μπορεί να επιβιώσει, όταν αγνοείται η ιστορία, ιδίως δε όταν η Ιστορία κατασκευάζεται.
Ειλικρινώς,
(ακολουθούν τα ονόματα και οι τίτλοι 326 Καθηγητών Πανεπιστημίων διαφόρων χωρών).
