Αποσύνθεση και ανασύσταση του προοδευτικού χώρου.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
του Ελευθερίου
Τζιόλα
Στα τέσσερα
χρόνια εφαρμογής της σκληρής νεοφιλελευθερης πολιτικής της τρόϊκας και με
ηγεσίες Γ.Παπανδρέου και Ε.Βενιζέλου στο ΠΑΣΟΚ, τ΄αποτελέσματα, η
κατάσταση στον χώρα αυτό (λεγόμενο και
ιστορικό χώρο της δημοκρατικής παράταξης) είναι ολοφάνερη, εικόνα πλήρως αποσυνθετική.
Δραματική
κατακρήμνιση και συνεχιζόμενη εξουθενωτική συρρίκνωση, έντονες και συνεχείς
φυγόκεντρες τάσεις, αποσχίσεις και φαινόμενα διάλυσης.
O σημερινός μικρός, στενός ηγετικός κύκλος, όπως και η ματαιότητα αναβίωσης ενός παρωχημένου κια αναντίστοιχου παπανδρεϊσμού από τον τελευταίο επίγονο επιβεβαιώνει την κυρίαρχη αυτή εικόνα...
Ποιά είναι η
αιτία που γεννά και αναπαράγει όλα αυτά, που κάνει θρύψαλα έναν συγκροτημένο
πολιτικό χώρο ; Η ασκηθείσα και ασκούμενη πολιτική, που δεν βαθαίνει μόνο την
οικονομική κρίση και τα αδιέξοδα και δεν διογκώνει μόνο την κοινωνική απόγνωση,
σωρεύοντας ερείπια και οργή, αλλά στο πολιτικό πεδίο σμπαραλιάζει έναν χώρο (κι
όχι μόνο,-αν δούμε συνολικότερα το πολιτικό σκηνικό), κατατάσσοντας και
καταμετρώντας στους μοιραίους κι όσους την προώθησαν ή/και την προωθούν.
Η σκληρή
νεοφιλελεύθερη πολιτική, όπως υλοποιείται τέσσερα σχεδόν χρόνια, ευρισκόμενη σε
ριζική αντίθεση με την ιδεολογική ατμόσφαιρα, σε ρήξη με τον πολιτικό
προσανατολισμό και σε αντιστράτευση με τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνικής
βάσης του προοδευτικού χώρου, ανατίναξε με διαδοχικές και συνεχείς ρήξεις όλες
τις κοινωνικές συμμαχίες και θρυμμάτισε τον συνεκτικό προοδευτικό πολιτικό
χώρο, με τη συμμετοχή, βέβαια, και ευθύνη των ηγεσιών και των φίλιων δυναμεών
τους.
Συνεπώς, κάθε
γραμμή, ή ακόμα και επιθυμία ανασύστασης, ανασυγκρότησης του πολιτικού αυτού
χώρου, σε πολιτικό ρεύμα, πολιτικό προοδευτικό κίνημα πρέπει να έχει
συνειδητοποίησει αυτή την αλήθεια (πραγματικότητα), να δομείται σε σύγκρουση
μ΄αυτή την καταστρεπτική πολιτική, να κινείται με συνέπεια σε κατεύθυνση
ανατροπής της ίδιας και των ηγεσιών της και να
δρομολογεί ένα πρόγραμμα αλλαγών κοινωνικού χαρακτήρα για την ανόρθωση
της οικονομίας, την κοινωνική συνοχή και δικαιοσύνη, την κυριαρχία της
πατρίδας, τις αλλαγές στην Ευρώπη.
Σ΄αυτή την
προσπάθεια, τόσο ο σαφής πολιτικός προσανατολισμός όσο και οι δυνάμεις που
θ΄αναλάβουν, θα πρωτοστατήσουν σ΄αυτή την ιδρυτική πρωτοβουλία, και που δεν
μπορούν να έχουν καμία σχέση με τις ηγεσίες της ήττας και της αποσύνθεσης,
αποτελούν τους κρίσιμους, πρώτιστους όρους.
Θεσσαλονίκη, 27
ιουνίου 2013
