1. H ''κοινωνία των πολιτών'' ως έννοια, την εισήγαγε και την εννόησε με συγκεκριμένο τρόπο, κατά κύριο λόγο, ο Α.Γκράμσι. Δεν ήταν -και δεν είναι κενή περιεχομένου.Άλλο, τώρα, πως, απο ποιούς και για ποιούς σκοπούς χρησιμοποιείται.Πρέπει να εννοείται : ως η κοινωνία των ενεργών πολιτών, η συμμετέχουσα κοινωνική βάση, τα κοινωνικά ρεύματα δημοκρατικής διεκδίκησης και παρέμβασης. Η έννοια αυτή, από τον ίδιο τον Α.Γκράμσι χρησιμοποιήθηκε και σε αντιδιαστολή με την ''πολιτική κοινωνία''. Εννοώντας το χώρο των αντιπροσωπευτικών θεσμών της κοινοβουλευτικής (αστικής ) δημοκρατίας και το πολιτικό προσωπικό που εμπλέκεται στο χώρο αυτό (συνώνυμη είναι η σημερινή έννοια : πολιτικό σύστημα, μολονότι, όταν ο Α.Γκράμσι χρησιμοποιούσε την έννοια αυτή -''πολιτικό σύστημα''- έδινε έμφαση στο σκέλος ''σύστημα'', δηλαδή στο παγιωμένο σύστημα κυριαρχίας ). H υποστήριξη -του προς την κοινωνία των πολιτών ήταν σαφής, σταθερή, διαχρονική, συνυφασμένη με την κεντρική θέση του για την ανάπτυξη του κινήματος των εργαζομένων. Mεταξύ του κινήματος των εργαζομένων (=ταξικό κίνημα) και του κινήματος της ''κοινωνίας των πολιτών'' (=συμμετοχικό/παρεμβατικό κίνημα), σήμερα, δεν υπάρχει αλληλοσυσχέτιση. Ο Α.Γκράμσι έβλεπε και προωθούσε τη βαθειά συσχέτισή τους. Συνεπής στη θεώρησή του ότι η πιό συνεπής ταξική, αλλά και δημοκρατική δύναμη είναι η εργατική τάξη και ο αγώνας της ήταν συνολικός, για μια νέα κοινωνία.
2. Υπάρχει, σήμερα, ένα τεράστιο θεωρητικό και στρατηγικό έλλειμα για όλα αυτά. Οι αναφορές και ο λόγος είναι επιφανειακός, ρηχός, α-φόρτιστος. Να θυμόμαστε : "χωρίς επαναστατική θεωρία ΔΕΝ υπάρχει επαναστατικό κίνημα''. Η ανάγκη θεωρητικής επαναθεμελείωσης, προγραμματικής επάρκειας και κινηματικής εκδίπλωσης αποτελούν μείζονες προτεραιότητες, ιδαίτερα στην παρούσα περίοδο της πρωτόγνωρης κρίσης και της παράλογης εκθεμελίωσης.
3. Η Νεολαία ΠΑΣΟΚ πρέπει δραστικά και άμεσα να αρνηθεί και να ξεπεράσει παγιωμένα κακέκτυπα, μηχανισμούς ίντριγκας και εξουσιαστικής νομής, αφυδατωμένα πρόσωπα με δήθεν καθοδηγητικό ρόλο. Όμως, η αναγκαία εσωτερική (κάθετη και οριζόντια) ''πολιτιστική επανάσταση'' πρέπει να συνοδευθεί, να συνδιασθεί, να εδρασθεί στη σχέση της με τη νεολαία (τις ανάγκες της, τις ανησυχίες της, τις αναζητήσεις της , τον προβληματισμό της). Καμία, εξ άλλου, ''επανάσταση'' δεν είναι -και δεν ολοκληρώνεται- σε επί μέρους σύνολα, παρά μόνο σ΄όλο το εύρος και σ΄ολα τα επίπεδα της ταξικής διαπάλης. Η πρωτοποριακή συμμετοχή της Ν.ΠΑΣΟΚ στις διεργασίες της κοινωνικής βάσης της νεολαίας (ανάγκες, διεκδικήσεις και κατεύθυνση) θέτει την ίδια τη Ν.ΠΑΣΟΚ μπροστά στο επείγον και ζωτικό καθήκον της διαμόρφωσης της πολιτικής της και της πραγματικής της φυσιογνωμίας. Πέρα απ΄τα κενά, ανούσια και τετριμένα των γραφειοκρατών, των παραγοντίσκων και των αυλικών...
4. Ο ''Καλλικράτης'' δεν είναι από μόνος του ευκαιρία, όπως και καμία νομική/θεσμική ρύθμιση. Σκεφθείτε μόνο, επ΄αυτού, το εξής : κανένα από τα υφιστάμενα συντάγματα δεν έχει τόσο και τέτοιο βαθύ και διαχρονικό δημοκρατικό περιεχόμενο, όσο εκείνο των Η.Π.Α., οι ΗΠΑ όμως -και ο ρόλος της- είναι αυτή που ξέρουμε όλοι.Μόνο η πολιτική, ως κινούσα δύναμη (=συσχετισμοί), ως
όραμα και πρόγραμμα, ως οργανωνένη δύναμη και συνειδητοποιημένα στελέχη είνα αυτή που ζωογονεί τους θεσμούς, δημιουργεί αποτελέσματα, διαμορφώνει εξελίξεις και δίνει την προοπτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου