H αδυναμίες της Αριστεράς  καθορίζουν το μέλλον.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
του Ελευθέριου Τζιόλα 

H δικομματική μνημονιακή κυβέρνηση  ισχυρίζεται ότι δεν χρειάζεται άλλο δάνειο, παρά μόνο χρονική παράταση αποπληρωμής (!!).
Κανείς δεν τους παίρνει σοβαρά, πιά, υπόψη... Και οι εμπειρότεροι γνωρίζουν ότι δεν διαθέτουν κανένα δικό τους σχέδιο κι ότι θα πράξουν ότι τους υποδείξουν.
Πρώτος και καλύτερος ο θεματοφύλακας της επικυριαρχίας και του ''γερμανικού ιμπέριουμ'' ο Β. Σόϊμπλε. Ετοιμάζει νέο δάνειο τάξεως 20 δισ. ευρώ, περιτυλίγοντας -το κατάλληλα για να εξυπηρετήσει και τις πολιτικές σκοπιμότητες τις περιόδου και την σοβαρή πιθανότητα ''επικίνδυνης αστάθειας από την άνοδο της Αριστεράς''.
Δάνειο, λέει, χωρίς άλλες επιβαρύνσεις για την χειμασμένη ελληνική κοινωνία !! Ποιοί το λένε ; Σε ποιούς ; Μετά από ποιά πορεία βύθισης κι αποσάθρωσης ; Και σε ποιά στιγμή ;
Γίνονται φανερά τα παρακάτω :
1. Τα πραγματικά κέντρα διαισθάνονται ότι η ελληνική κοινωνία μη έχοντας αλλο -τι να χάσει μπορεί να οδηγήσει στο χαμό και άλλους... Και η χρονική αυτή στιγμή έχει προαγγελθεί, είναι εκείνη που όλη η Ευρώπη θα κοιτάζει στο Νότο και ιδιάιτερα στην Ελλάδα (Μαϊος 2014) : Σαν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου...
2. Η μεγάλη υπόθεση : για μιά άλλη προπτική, παρ΄όλα αυτά, μπορεί να αστοχήσει και η υπαναχώρηση να αποδειχθεί μοιραία, από δύο αδυναμίες που ήδη δείχνουν τα σημάδια τους.

Συγκεκριμένα : Η πρώτη αφορά στις αντιφάσεις, τα κενά και τα ρήγματα στην προοδευτική ελληνική αντιπολίτευση και ιδιαίτερα στην κυρίαρχη, σήμερα, δύναμη της, το ΣΥΡΙΖΑ (όπου, με τις επιλόγές του στις περιφερειακές-δημοτικές  εκλογές μπορεί να ''γκριζάρει'' την προοπτική βέβαιης επικράτησής του, μετατρέποντας ένα κερδισμένο παιχνίδι σε ''ντέρμπυ'', αλλά και να οπισθοχωρίσει σοβαρά λόγω των πολύ σημαντικών πολιτικών ρηγμάτων, οργανωτικών και στελεχιακών κενών του).

Η δεύτερη αδυναμία, αφορά στην Ευρωπαϊκή Αριστερά, και κατά τρόπο, σημαδιακό επιφορτίζει πάλι το ΣΥΡΙΖΑ, αφού επικεφαλής της ευρωπαϊκής αριστεράς είναι ο Α.Τσίπρας. Σε τμήματα της ευρωπαϊκής αριστεράς φαίνεται ότι εκείνη η εκτίμηση ''περί πολιτικών εκπροσώπων της εργατικής αριστοκαρτίας των ιμπεριλαιστικών κέντρων'' έχει πλήρη εφαρμογή, ιδιαίτερα, μάλιστα, στις μέρες μας, την εποχή τούτη της βαθειάς και παρατεταμένης κρίσης. Και δεν μιλάμε εδώ για την πλήρως αφομοιωμένη-ενσωματωμένη σοσιαλδημοκρατία, αλλά σημαντικό μέρος της άλλης, ριζοσπαστικής Αριστεράς (όπου, π.χ., εμβληματική, αλλά και επιβεβαιωτική της κριτικής μας, είναι η θέση της ''Die Linke''). H ευρωπαϊκή αριστερά βρίσκεται πολύ πίσω από τα πραγματικά διακυβεύματα, για σήμερα και για το αύριο. Ενώ, καταθλιπτικό αποβαίνει το βάρος τμημάτων της, όπου αντί για ένα συνολικό, αποφαστικό  σχέδιο αλλαγής και μετασχηματισμού της Ευρώπης και έξοδου των βασανισμένων περιοχών του Νότου από την καταστροφική κρίση, κυριαρχούν μητροπολιτικές αντιλήψεις και οικονομικοί εθνοκεντρισμοί.
Από την έγκαιρη και καλοσχεδιασμένη αντιμετώπιση αυτών των δύο αδυναμίων θα κριθούν πολλά για το άμεσο μέλλον της Ελλάδας, της Ευρώπης, των κοινωνιών τους και των προπτικών τους.
Από την πρώτη στιγμή, αλλά και πολύ παλαιότερα, υποστηρίζαμε ότι υ Λύση στο πρόβλημα εξόδου από την κρίση αρθρώνεται σε δύο αλληλοσυπληρούμενα επίπεδα : το εθνικό (ελλαδικό-ελληνικό) και το ευρωπαϊκό, με όλες τους τις αντιστοιχήσεις : πολιτικές, κοινωνικές, ιδεολογικές, παραταξιακές.

Θεσσαλονίκη, 9 Φεβροαρίου 2014