Mε αφορμή την επέτειο της ίδρυσης του ΕΑΜ, 27 Σεπτεμβρίου 1941, νομίζω ότι είναι ουσιαστικό και χρήσιμο το παρακάτω συνοπτικό κείμενο μου, που γράφτηκε με αφορμή την παρουσίαση των δύο βιβλίων του καπετάν-Χείμαρρου (Βασίλη Γκανάτσιου), από τους πρωταγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ και των ενδοκομματικών συγκρούσεων στο ΚΚΕ. 

Κείμενο που καλύπτει την περίοδο 1940 -1960, παράλληλα, με τα δύο βιβλία του ''Χείμαρρου''.       

                            ------------------------------------

Ομιλία μου με αφορμή την κυκολφορία των δύο βιβλίων του Βασίλη Γκανάτσιου                                                              (καπετάν - ''Χείμαρρου'') :

     -¨ Ένας δάσκαλος καπετάνιος 

          καταγράφει και αξιολογεί τη δεκαετία 1940-1950¨

     -¨Ανιχνεύοντας τις ρίζες της ήττας. 

        Επανεκτιμήσεις και παραλειπόμενα για τον εμφύλιο και τα μετεμφυλιακά.¨

         Κεντρική Δημοτική Βιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης

                              Παρασκευή, 21 Οκτώβρη 2011.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Ευχαριστώ θερμά για την τιμή.

Ευχαριστώ θερμά για την παρουσία σας, αυτό το βράδι, εδώ, για να τιμήσουμε τον καπετάν- ''Χείμαρρο'', το Βασίλη Γκανάτσιο, μια ξεχωριστή προσωπικότητα της ένοπλης εθνικής αντίστασης- του ΕΛΑΣ, του Δ.Σ.Ε. και της ελληνικής Αριστεράς με μεγάλη και καθοριστική συνεισφορά.

Παρουσιάζουμε δύο βιβλία, των οποίων οι τίτλοι είναι χαρακτηριστικοί.

Σε ωθούνε ευθέως και χωρίς περιστροφές στα βαθειά...

-¨ Ένας δάσκαλος καπετάνιος καταγράφει και αξιολογεί τη δεκαετία 1940-1950¨.

 -¨Ανιχνεύοντας τις ρίζες της ήττας. Επανεκτιμήσεις και παραλειπόμενα για τον εμφύλιο κια τα μετεμφυλιακά.¨

Είχα διαβάσει το πρώτο βιβλίο, όταν είχα συμβάλλει μέσα από το σωματείο ''Αναμόρφωση'', να πρωτοεκδοθεί, το 2003, σαν μια αναγκαία πρωτοβουλία στα πλαίσια της προσπάθειάς μας για την ανάδειξη και αποκατάσταση της σημασίας και της προσφοράς της Δυτικής Μακεδονίας και των Γρεβενών στον αγώνα της Εθνικής Αντίστασης.

Διάβασα και τα δύο βιβλία, ξανά, τώρα, με ακόμα πιο αυξημένη προσοχή, διαπιστώνοντας την αλληλουχία τους, αλλά και πολλές νέες χρήσιμες πτυχές τους.

Με τα δύο βιβλία καλύπτεται μια συγκλονιστική εικοσαετία.

Με το πρώτο η δεκαετία 1940 -1950 καθοριστική για τις εξελίξεις στην Ελλάδα σε βάθος πολλών ετών, και πάντως οπωσδήποτε μέχρι το 1982 (έτος αναγνώρισης της Eθνικής Aντίστασης). Το δεύτερο είναι μια ευθύβολη και πολυτομεακή δευτερορολογία του ''Χείμαρρου'' σε θέματα και στρεβλώσεις που κρίνει αναγκαίο να αναφερθεί, καθώς και μιά έμμεση αλλά σημαντική αναφορά στην καθοριστική δεκαετία 1950 -1960 για την κρίση και τις εξελίξεις στο βαρειά ηττημένο ΚΚΕ, στην ηγεσία του, τις εσωτερικές του ακρότητες και συγκρούσεις στις χώρες  του Ανατολικού μπλόκ και την Τασκένδη.

Το πρώτο μπορεί να θεωρηθεί το κύριο βιβλίο, το βιβλίο-καμβάς.

Πέρα απ΄το γκρίζο : το momentum των ευρωεκλογών, η απώλεια μιας ιστορικής στιγμής, οι δυνατότητες(;) του διάχυτου σοσιαλιστικού χώρου, η αυριανή μέρα...

Πέρα  απ΄το γκρίζο : το momentum των ευρωεκλογών, η απώλεια μιας ιστορικής στιγμής, οι δυνατότητες(;) του διάχυτου σοσιαλιστικού χώρου, η αυριανή μέρα...

---------------------------------------------------------------------------------

του Ελευθέριου Τζιόλα

1. Τί παίχθηκε, τι χάθηκε και που βρισκόμαστε τώρα (από τις ευρωεκλογές μέχρι σήμερα).

 Στον πολιτικό χώρο που εξακολουθεί να φέρει τον τίτλο ΠΑΣΟΠΚ, χωρίς καμία πραγματική σχέση με ό,τι ιστορικά και ουσιαστικά ήταν το ΠΑΣΟΚ, -γιαυτό και χρησιμοποιώ τον αληθινό τίτλο του ‘’το κόμμα Βενιζέλου’’-, αλλά και στο ευρύτερο σοσιαλιστικό χώρο που δημιουργήθηκε μέσα από την φυγοκέντριση της κρίσης του, χάθηκε το τελευταίο καίριο momentum σημαντικών πρωτοβουλιών την περίοδο των ευρωεκλογών. Είτε πριν, με αυτόνομη κάθοδο συγκροτημένης δύναμης τους, είτε, ιδιαίτερα, μετά απ΄αυτές,  μετά την τραγική τέταρτη εν συνεχεία ήττα του.

Ιδιαίτερα, μετά την ήττα στις ευρωεκλογές, η συντονισμένη κινητικότητα που αναπτύχθηκε διαμόρφωνε όχι μόνο πολιτική αλλά και κοινωνική δυναμική συσπείρωσης και σύγκλισης δυνάμεων στην αναγκαιότητα ανάληψης και δημόσιας εκδήλωσης μίας μεγάλης, οργανωμένης, ενωτικής  πρωτοβουλίας με κεντρικό στόχο : ιδρυτική διαδικασία συγκρότησης  του ελληνικού σοσιαλιστικού χώρου, με κορύφωση της ιδρυτικό συνέδριο.

Η μετεκλογική περίοδος είχε, μάλιστα, προσδιορισθεί απ΄όλες τις δυνάμεις στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, και από τον Ε.Βενιζέλο, αλλά, με έμφαση κι από τις ''αντιβενιζελικές'' συσπειρώσεις, ως περίοδος αποφάσεων και σοβαρών πρωτοβουλιών. δημιουργώντας προσδοκίες αλλαγής μείζονος χαρακτήρα σ΄όλη την κλίμακα των διακυβευμάτων (ηγεσία, ασκούμενη πολιτική, σχέσεις με την κυβέρνηση).  Εντόπιζαν, δηλαδή, άπαντες ότι μετά τις ευρωεκλογές η αναμέτρηση θα ήταν καθοριστική.  Μία απλή σύγκριση-αντιπαραβολή, στον χώρο των ''ανιβενιζελικών συσπειρώσεων'', των  στάσεων των ίδιων στελεχών (τότε, Ιούνιο 2014 και τώρα, Σεπτέμβριο 2014) μπορεί αβίαστα να οδηγήσει τον καθένα στο συμπέρασμα για το μέγεθος των ανακολουθιών, των σκοπιμοτήτων και των καιροσκοπισμών.  Καθώς, και να αντιληφθεί ότι οι εκτονώσεις τύπου Γ.Παπανδρέου (με την εκδήλωση της 1ης Σεπτεμβρίου), ενώ σχετίζονται με προσωπικές στοχεύσεις επιβίωσης του Γ.Παπανδρέου, απ΄τη μία, πουθενά δεν επηρεάζουν τις πραγματικές εξελίξεις και, από την άλλη, δεν έχουν καμία σχέση με τις το κεντρικό διακύβευμα, της (επαν)ίδρυσης του ελληνικού σοσιαλιστικού χώρου. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ενώ μία εβδομάδα πριν τη συγκεκριμένη εκδήλωση είχαν πυκνώσει οι αναφορές για ίδρυση νέου κόμματος από τον Γ.Παπανδρέου με ονομασία, μάλιστα, ''3η Σεπτεμβρίου'' και είχε ονοματισθεί κι ο γραμματέας του, τίποτα απ΄αυτά δεν ακούσθηκε, αντίθετα μάλιστα, διαψεύσθηκαν κι επίσημα, και όλα ξαναοδηγήθηκαν μέσα στο ''κόμμα Βενιζελου'', ο οποίος παρά τις αποδοκιμασίες  που οι οργανωτές αποδοκίμασαν,μετά, στα μέσα, ένιωθε κυρίαρχος στο παιχνίδι, όπου κανείς δεν του αρνούνταν την επικυριαρχία με πραγματικούς όρους.

Η ''απογοητευτική'' συγκυρία και η δυνατότητα  μιας νέας εποχής.

----------------------------------------------------------------------------

του Ελευθερίου Τζιόλα

H περίοδος στην οποία εισήλθαμε πυκνή εξελίξεων θα αποτελέσει το τέλος μιας πενταετίας που την χαρακτήρισε η ωμή επικυριαρχία  της ''τρόϊκας'' και των πολιτικών της με συνεργάτες της πολιτικές και κοινωνικές εγχώριες δυνάμεις του συντηρητικού τόξου, που στην ιστορική εξέλιξη της χώρας θα φέρουν αυτό το στίγμα βαρύ κι ανεξίτηλο.

Η νέα περίοδος που προδιαγράφεται με αφορμή την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, είτε με επίσπευση της, με πρόωρες εκλογές το Νοέμβρη 2014, είτε με εκλογές στις αρχές Μαρτίου 2015, θα είναι η μετα-τρόϊκας εποχή.

Αλλά, θα μπορούσε υπό ορισμένες προϋποθέσεις να είναι και μία νέα εποχή για την πατρίδα και την κοινωνία της.

Ως πολιτικός πρωταγωνιστής αυτής της περιόδου, ήδη, αναγνωρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, με ειδικό βάρος στον πρόεδρο του Α.Τσίπρα.

Η συγκυρία, τα στοιχεία της οποίας σε πρώτη ανάγνωση την δείχνουν  απογοητευτική (και στην τρέχουσα εξέλιξη της είναι, πράγματι),  διαμορφώνει, λόγω της πραγματικής αποτυχίας των πολιτικών της πενταετίας με την ταυτόχρονη  βύθιση της οικονομίας και τη συσσώρευση μιας πλατειάς δυσαρέσκειας σ΄όλη την κλίμακα της κοινωνίας, καίριες και μοναδικού χαρακτήρα, -μετά από πέντε χρόνια-, προϋποθέσεις για μια σημαντική μια ουσιώδη αλλαγή στόχων, πολιτικών και πορείας.

Η νέα ηγεσία της χώρας, μετά την οριακή στιγμή των επερχόμενων εθνικών εκλογών, οφείλει να αναδείξει και στην Ευρώπη και παντού αυτά τα στοιχεία : την αποτυχία της ασκηθείσας πολιτικής που συσσώρευσε βαριά και τραγικά αδιέξοδα και στην οικονομία και  στην κοινωνία και, ταυτόχρονα την ανάγκη, αλλά και την ετοιμότητα  ύπαρξης και  πραγματοποίησης μιας άλλης πολιτικής, ενός άλλου σχεδίου.