Επτά (7) θέσεις :
για πανελλαδική
πρωτοβουλία δημιουργίας του Κινήματος αλλαγής των ελληνών σοσιαλιστών και της
χειμαζόμενης ελληνικής κοινωνίας.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
I. Ο
πολιτικός χώρος των δυνάμεων που αποσυνδέθηκαν
και απελευθερώνονται από το μεταλλαγμένο, νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ του Γ.Παπανδρέου
και του Β.Βενιζέλου και τις καταστροφικές τους πολιτικές, καθώς και
δυνάμεις της Αριστεράς και του ευρύτερο
ριζοσπαστικού και σοσιαλιστικού χώρου οφείλουν, πρέπει και μπορούν να αναλάβουν
μία μεγάλη ιδρυτική πρωτοβουλία για τη δημιουργία Κινήματος αλλαγής, του μεγάλου προοδευτικού
ρεύματος των ελλήνων σοσιαλιστών. Πραγματική συνέχεια του ΠΑΣΟΚ της Αλλαγής,
των ιδεών του δημοκρατικού κοινωνικού μετασχηματισμού, της πολύμορφης ριζοσπαστικής αριστεράς, αλλά, κυρίως, σύγχρονη,
σημερινή, βαθειά, έντονη αναγκαιότητα
για την έκφραση του ευρύτατου υπαρκτού
κοινωνικού δυναμικού και την εκπροσώπηση αυτού του νευραλγικού, σημαντικού πολιτικού χώρου.
ΙΙ. Η πρωτοβουλία αυτή πρέπει να έχει
ως υπόστρωμά της ένα πλατύ ρεύμα με ρίζες και αναφορά στην ελληνική
κοινωνία και ιδιαίτερα στα στρώματα της
κοινωνικής πλειοψηφίας να εκφράζει και
να εκπροσωπεί την ανάγκη εξόδου από την
κρίση, ανόρθωσης της πατρίδας, ανάπτυξης της οικονομίας, δικαιοσύνης και
προοπτικής της κοινωνίας. Ένα ευρύ, πολιτικό ρεύμα με προοδευτικά χαρακτηριστικά και εσωτερική δημοκρατική λειτουργία.
ΙΙΙ. Η πρωτοβουλία τοποθετημένη στο μη
συντηρητικό-κεντροαριστερό φάσμα της πολιτικής ζωής, στα πλαίσια των αρχών του
δημοκρατικού σοσιαλισμού, της ευρωπαϊκής κοινωνικής προοπτικής και του πατριωτισμού
οφείλει να λειτουργήσει καταλυτικά για την απελευθέρωση, χειραφέτηση, συνένωση όλων
των μη συντηρητικών-προοδευτικών δυνάμεων της βάσης του ΠΑΣΟΚ, καθώς και για τη
σύγκλιση σημαντικών δυνάμεων της προβληματιζόμενης και αντιστεκόμενης
Αριστεράς σ΄ένα ενιαίο προοδευτικό
ρεύμα, Κίνημα πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων αλλάγής.
Η ηγεσία του ρεύματος αυτού, συλλογική και πλουλαριστική
στην ιδρυτική της φάση, όπως σ΄όλες τις μεγάλες ιδρυτικές ιστορικές στιγμές των κινημάτων της αριστεράς, θα αναλάβει το καθήκον του συντονισμού και της πανελλάδικής διάρθωσης του Κινήματος, και μέσα από γνήσιες
δημοκρατικές διαδικασίες θα οδηγήσει στην πολιτική-οργανωτική του διαμόρφωση
και την ανάδειξη της νέας του ηγεσίας.
ΙV. Η πρωτοβουλία
αυτή στα πλαίσια των αρχών της θέτει ως πρώτο κεντρικό της στόχο την έξοδο της
Ελλάδας από την βαθειά και καταστρεπτική για την οικονομία και την κοινωνία της
κρίση και την συγκροτημένη πορεία ανάκαμψης με βάση ένα σχέδιο εθνικής και
κοινωνικής ανόρθωσης . Για το σκοπό αυτό
θα κινηθεί με συστηματικότητα και υπευθυνότητα, ενεργά, προγραμματισμένα και
δραστήρια σ΄όλα τα πεδία : στην Ευρώπη
και την Ελλάδα, στα σοσιαλιστικά και
αριστερά κόμματα, τις περιφερειακές δυνάμεις του νότου και τις εθνικές
ριζοσπαστικές δυνάμεις, στους πολιτικούς
και κοινωνικούς θεσμούς, στους κοινωνικούς, μαζικούς και πολιτικούς αγώνες, στις εναλλακτικές κοινωνικές δράσεις. Στην πολυμέτωπη αυτή δραστηριότητά
της οι σχέσεις με όλες τις δυνάμεις που έχουν τον ίδιο στόχο είναι, πρωτίστως,
σχέσεις αλληλεγγύης και συνεργασίας.
V. Η διασύνδεση,
η παρεμβατικότητα και ο συντονισμός άμεσων, δραστικών πρωτοβουλιών με την
αριστερά των σοσιαλιστικών-σοσιαλδημοκρατικών-εργατικών ευρωπαϊκών κομμάτων με
στόχο : την αλλαγή θέσεων τους σε προοδευτική κατεύθυνση και πρακτική, σε ενεργή
παρεμβατική στάση των κομμάτων αυτών και του Ε.Σ.Κ. στην βαθειά οικονομική
κρίση που καταλύει την όποια συνοχή στην
Ευρώπη, καθώς και τη συνολικώτερη προοδευτική μετατόπιση του ευρωπαϊκού
σκηνικού. Το μέτωπο αυτό αποτελεί
πρωταρχικό καθήκον και ευθύνη.
Στις πρωτοβουλίες αυτές προς όλες τις αριστερές πτέρυγες
και τις διάφορες μορφές έκφρασής της,
κεντρικό στοιχείο οφείλει να είναι : η συμφωνία του 1953 για την γερμανική
υπόθεση και η αντίστοιχη-ανάλογη σημερινή για μια νέα πολιτική συμφωνία εξόδου
από την κρίσ , η οποία έχει λάβει τη μορφή τρίτου ευρωπαϊκού πολέμου με τη
Γερμανία κυρίαρχη και οφελημένη.
VI. Δεύτερο μεγάλο
καθήκον και ευθύνη : ο ελληνισμός. Απαιτείται, στο ζωτικό αυτό μέτωπο
συντονισμός και πρωτοβουλίες ξεκινώντας από
τα αδελφά κόμματα Ελλάδος - Κύπρου και οικοδομώντας ένα πανευρωπαϊκό και διεθνές
μέτωπο υποστήριξης με κάθε τρόπο και έναντι των επιβουλών και της
αποσταθεροποίησης, αλλά και της πολύμορφης στήριξης, της οικονομικής ανάκαμψης
και ανόρθωσης της χώρας και των δύο κρατικών εστιών του ελληνισμού της Ελλάδας
και της Κύπρου.
VII. Η μεγάλη αυτή
πρωτοβουλία δεν θα διακατέχεται από κανέναν
ηγεμονισμό, ή υποκειμενισμό,
τοποθετείται στο μη συντηρητικό-δημοκρατικό φάσμα, πιστεύει και προωθεί την
πολυεπίπεδη συνεργασία με τις δυνάμεις της Αριστεράς επιδιώκοντας τη δημιουργία ενός ευρύ πλειοψηφικού ρεύματος, μιας
στέρεας βιώσιμης εναλλακτικής πρότασης και ελπιδοφόρας προοπτικής για τη χώρα, την
κοινωνία και τη διακυβέρνησή της, αλλά και την ώθηση για μιά καθοριστική αλλάγή
πορείας στην Ευρώπη. Στο πλαίσιο αυτό ορίζονται και οι σχέσεις και το περιεχόμενο της συνεργασίας και της
όποιας κριτικής με το ΣΥΡΙΖΑ, τις αριστερές κινήσεις και τις ''αποσχίσεις''
στην Αριστερά. Η εξελισσόμενη συσσώρευση
δεξιόστροφων, ευκαιριακών, προσωποπαγών σχημάτων και η παρασκηνιακή ''φιλοδοξία'' συνενωσής
τους σε μία ελληνική ''Ελιά" καμία δεν έχει σχέση με τις πραγματικές
ανάγκες της χώρας και της κοινωνίας, σε κάθε περίπτωση, -και από άποψη ουσίας και από άποψη
στόχων και επιλογών-, εξυπηρετούν το
υφιστάμενο κυρίαρχο πολιτικό σκηνικό και τις ασκούμενες εξοντωτικές πολιτικές. Ακόμα και μέσα απ΄αυτές
τις κινήσεις, αναδεικνύεται κια επιβεβαιώνεται το καθοριστικό έλλειμα μιας
μεγάλης ιδρυτικής πρωτοβουλίας στα αριστερά του πολιτικού σκηνικού, που θα
συνδέεται με την χειμαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία, σε αντίθεση με τις
πολιτικές του πολύμορφου συντηρητισμού
και της αποδιαρθωτικής κρίσης.
Θεσσαλονίκη, 1η Μάη 2013
Ελευθέριος
Τζιόλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου