Ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ

Στις προκριματικές ήμουν ενεργητικά, με πολλούς τρόπους και δημόσια υπέρ του Mπ. Σάντερς.
Με την ανάδειξη της Χ.Κλίντον ως υποψήφια των Δημοκρατικών είχα σημειώσει ότι θα είχε τύχη μόνο αν κατόρθωνε να ενσωματώσει πειστικά και να τροποποιήσει με ειλικρίνεια την ατζέντα της με καίρια στοιχεία της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής αντζέντας του κινήματος του Μπ.Σάντερς, πέρα από την επιφανειακή συγκόλληση τους (στο πανηγυρικό συνέδριο των Δημοκρατικών) και την επικοινωνιακή -μιντιακή πλημμυρίδα.
Δεν έγινε τίποτα τέτοιο (ως έσχατη διορθωτική κίνηση...).
Για το κείμενο ψύχραιμης ανάλυσης και ακριβούς ρεαλιστικής προσέγγισης του Μ.Μούρ, που είχα ανεβάσει στις 25 Ιουλίου 2016 και το ξαναθυμίζω, σήμερα, είχα δεχτεί επικρίσεις (ορισμένοι μάλιστα επανέφεραν το γνωστό : ''όλοι τους ίδιοι είναι'', αλλά, τώρα, ...ανησυχούν), μολονότι και τότε επεξηγούσα ότι οι επισημάνσεις είναι κρίσιμες και προέρχονται από έναν σκεπτόμενο δημιουργό, υποστηρικτή, όπως και ο ίδιος προσωπικά, του Μπ.Σάντερς.
Υπενθυμίζω την ανάρτηση μου της 25ης Ιουλίου 2016, όπου μπορούμε, στη σημερινή της ανάγνωση, να βρούμε στοιχεία ερμηνείας του χθεσινού εκλογικού αποτελέσματος στις ΗΠΑ :
'' O Mάϊκλ Μούρ, είναι ένας προικισμένος δημιουργός στο χώρο του κινηματογράφου (θυμηθείτε το συγκλονιστικό Fahrenheit 9/11, αλλά και τον ''Ακήρυχτο Πόλεμο'').Ταυτόχρονα είναι κι ένας οξυδερκής πολιτικός σχολιαστής, γεγονός που διαπιστώνεται και στο κινηματογραφικό του έργο. Αποδίδω, πάντα, σημασία στις απόψεις τους, καθώς και στα κινηματογραφικά του έργα...
Γράφει ο Μ.Μούρ : «Η εκλογική αριθμητική λέει ότι το μόνο που χρειάζεται ο Τραμπ για να κερδίσει είναι να επικρατήσει στις παραδοσιακές ρεπουμπλικανικές πολιτείες, (τις οποίες η Χίλαρι ποτέ δεν θα κερδίσει) καθώς και σε αυτές τις τέσσερις πολιτείες της αποβιομηχάνισης. Αυτό θα γίνει τον Νοέμβριο !».
Και, παρακάτω, έμμεσα και ως υποστηρικτής του Μπ.Σάντερς, επισημαίνει :Το μεγαλύτερό μας πρόβλημα δεν είναι ο Τραμπ, είναι η Χίλαρι. Το 70% του εκλογικού σώματος τη θεωρεί αναξιόπιστη και ανέντιμη.
Δεν υπάρχει Δημοκρατικός και σίγουρα δεν υπάρχει ανεξάρτητος ψηφοφόρος που θα ξυπνήσει στις 8 Νοεμβρίου και θα τρέξει στην κάλπη με τον ενθουσιασμό που έτρεξε να ψηφίσει Ομπάμα στις προεδρικές ή Μπέρνι Σάντερς στις προκριματικές. Και επειδή οι εκλογές θα κριθούν μόνο από το ποιος μπορεί να σύρει περισσότερους ψηφοφόρους στα εκλογικά κέντρα, ο Τραμπ κερδίζει...».